schrijven in de staten: Een flits van een wonder

Mijn zoon van 10 houdt van Roblox, zijn mountainbike en van de helden van Marvell, Spiderman en Wolverine. Deze week kwam er een boswachter in de klas die ze op hun fietsen meenam naar de Oehoe-vallei op de Sint-Pietersberg. Je moet maar durven, met al die kids in een gillende sliert de natuur in. Op die berg leeft een bescheiden en mysterieuze bewoner: de salamander. Een dier dat in stilte een eigen universum bewoont in de schaduw van de menselijke bedrijvigheid. Inmiddels weet ik ook best veel over dit bijzonder dier. Hij raakt er namelijk niet over uitgepraat, en ik vind het geweldig:

De salamander maakt op het eerste oog niet veel indruk. Het is een kleine amfibie, met een glanzende huid die doet denken aan een wezen uit een sprookje. Haar leven op de Sint Pietersberg is heel bijzonder. Het kalkrijke milieu van de berg en de afwisselende vochtige en droge omstandigheden creëren een perfecte habitat voor deze dieren. De talrijke holtes en groeven in de mergel, ontstaan door eeuwen van menselijk delven, bieden de salamanders een ideale schuil- en broedplaats.

De salamander heeft een grote symbolische waarde. Terwijl de stad zich uitbreidt, de drukte van het moderne leven de grenzen van de natuur opzoekt en het toerisme de omgeving omvormt, blijft de salamander koppig voortbestaan. Zij is het stille bewijs van het feit dat de natuur, zelfs op de meest onverwachte plekken, zich niet zomaar gewonnen geeft.

De klas liep kletsend en grappend langs de oude groeves, wuivende bossen en open veldjes, maar het echte wonder schuilde onder hun voeten en in de scheuren van de rotsen. De salamander is een prachtige herinnering dat er, ongeacht de menselijke aanwezigheid, een complexe wereld bestaat van wezens die in stilte leven, groeien en overleven. En het greep ze aan, die kinderen. Een aantal klasgenoten ging zelfs op de foto met zo’n kleine rakker op de hand.

Terwijl wij ons druk maken om te overleven in onze snelle wereld, vol van afleiding en oppervlakkige doelen en dromen, blijft de salamander zich voortbewegen in een tempo dat al duizenden jaren onveranderd is. Ze eist geen aandacht op, ze heeft geen behoefte aan onze aandacht of bewondering. Ze is er gewoon, zoals ze er altijd is geweest. Flitst weg, tussen de stenen en de bosjes, net buiten je blikveld.

De volgende keer dat je over de Sint-Pietersberg wandelt, tussen de uitzichten en historie, neem een moment om stil te staan bij het onzichtbare leven dat hier woont. Misschien vang je een glimp op van een salamander die zich verbergt in de koelte van een oude mergelwand, en word je herinnerd aan de veerkracht van de natuur.

De salamander is niet zomaar een diertje op de berg. Ze is een symbool van balans, van het fragiele evenwicht tussen mens en omgeving, en van de verrassingen die de wereld blijft onthullen als we er voor open staan.

De fractie van de Partij voor de Dieren wil er alles aan doen om te zorgen dat de natuur educatie breed mogelijk blijft voor alle Limburgse kinderen. We hopen dat de volgende generatie zo weer veel meer kennis heeft van de natuur, van de verschillende soorten en bijzondere planten en dieren om ons heen.

Ik ben blij dat mijn zoon geen salamander in zijn jaszak mee naar huis heeft genomen, maar ik ben ongelofelijk dankbaar dat er iemand de tijd heeft genomen om aan hem te laten zien op een manier die ik nog niet kon: kijk, de wereld is veel wonderlijker dan je denkt!