Inbreng Water­pro­gramma 2022-2027

Voorzitter,

Er is duidelijk een grote omslag nodig in het waterbeheer. Zodat we wat betreft waterkwaliteit en waterafhankelijke natuur voldoen aan wettelijke verplichtingen. Vanwege de KRW, de EU Kader Richtlijn Water, en vanwege de goede staat van instandhouding voor de Natura 2000 gebieden. Zodat we de voortschrijdende verdroging een halt toeroepen, en om schoon drinkwater te houden. En om te kunnen omgaan met de gevolgen van klimaatverandering: langere periodes van droogte, en extreem weer. Er zijn steeds meer signalen dat de opwarming van de aarde versnelt, door het smelten van de ijskappen, het vrijkomen van methaan uit de permafrost - als gevolg van de extreme temperatuurontwikkelingen in Siberisch Rusland en de poolgebieden.

In de Uitgangspunten van het Waterprogramma zien we hiervoor aanzetten, maar wordt er ook echt geleverd?

Uit de evaluatie van het Waterplan 2016-2021 komt naar voren dat bij het huidige beleid de KRW-doelen maar in 29% van de waterlichamen in 2027 bereikt zullen worden.

GS wil bij wijze van “realisme” nu al een voorschot nemen op het niet halen van die KRW-doelen. Maar het Waterschap dringt er op aan, in de brief die ze gestuurd heeft, om die doelen niet los te laten. Omdat anders betrokken partijen in de provincie achterover zullen gaan leunen.

Het Waterschap dringt ook aan op een voldoende financiele inzet. Dat is ook nodig vanwege de verantwoording richting EU. Immers de KRW doelen zijn juridisch bindend. Je wil als provincie niet voor de rechter komen.

Het “realisme”, voorzitter, waar zoveel over gesproken wordt in het Statenvoorstel, is puur financieel gemotiveerd. Limburg is de provincie met het goedkoopste waterbeheer, en dat moet per se zo blijven, aldus GS. Dat is niet de keuze die de PvdD maakt.

De PvdD kiest voor een andere vorm van realisme. Een realisme dat de realiteit erkent dat we niet alleen zijn op deze aarde, maar dat we deel zijn van de natuur en daaraan verplichtingen hebben. De realiteit dat Limburgers schoon drinkwater willen hebben. De realiteit dat we zullen moeten voldoen aan de doelstellingen van de Kader Richtlijn Water.

Ook vinden wij het realistisch dat de provincie een bijdrage levert, als dit niet kan binnen het waterschapsbudget, aan de inspanningen die we – terecht - zelf vragen voor beekherstel, vistrappen en de aanpak van riooloverstorten en waterzuiveringsinstallaties.

Dit programma moet nog worden uitgewerkt. En dat is nodig, want wat wordt de aanpak van verdroging? Wij hebben daarover eerder schriftelijke vragen gesteld, maar we zien hiervoor nog geen duidelijk beleid, terwijl de verdroging van het buitengebied, natuur en landbouw, jaar op jaar toeneemt. Is er een inspanning op waterbesparing? We zien het tegendeel daarvan in de toenemende droogte periodes: in het buitengebied wordt er beregend, ook in de stralende zon op klaarlichte dag terwijl er dan veel verdampt. Wordt er beleid gevoerd om gebruikers tot besparing aan te zetten? Wordt er gehandhaafd wat betreft het slaan van waterputten? Hierover verwachten wij duidelijke keuzes in het Provinciale Waterplan.

Als een bijdrage van 8 miljoen, zoals nu wordt uitgetrokken, niet voldoende is om de aanzienlijke opgaven van het waterbeheer te vervullen, voor duurzaamheid, de natuur, schoon drinkwater en veiligheid dan moet die bijdrage omhoog in de optiek van de Partij voor de Dieren. Of de waterschapslasten, als dat de konsekwentie is. En daaraan zullen niet alleen de burgers een bijdrage moeten leveren, maar ook het bedrijfsleven. De bruinkoolwinning in Duitsland heeft ook een groot effect op ons Limbugs grondwater. We stelden daar eerder vragen over. Kan de gedeputeerde daar een reactie op geven?

Dus wat dit betreft sluiten wij niet aan bij de Uitgangspunten van het Statenvoorstel. Wij willen dat er straks een Waterplan ligt dat de KRW doelen wel haalt, en dat de verdroging effectief aanpakt. En als daar financiele konsekwenties uit voortvloeien dan zullen we dat moeten accepteren. En zoeken naar wegen om die zo rechtvaardig mogelijk te verdelen.