Bijdrage Loomans Grond- en vast­goed­beleid

Voorzitter,

Als het gaat om grond dan denkt de PvdD niet in termen van winst en markt, maar van zorgplicht: grond bezit je niet, maar beheer je, om ze te kunnen doorgeven aan volgende generaties. Dus niet als bron van speculatiewinsten. Alleen als je kwaliteit toevoegt aan de grond, dan moet dat beloond worden. Zoals bij natuur-inclusieve landbouw, waarbij de grond verrijkt en meer bodemleven gaat bevatten. Dat is onze visie. Ik kom daar nog op terug.

Maar we leven helaas wel in een “grondmarkt” wereld waarin grond een winstobject is. En als dat de realiteit is, moet je als overheid niet aarzelen om daarin actief op te treden, om maatschappelijke doelen te kunnen realiseren, en winsten die er gemaakt worden aan de gemeenschap ten goede te laten komen en niet aan speculanten.

De nota mondt qua beleidskeuzes uit in een tabel op pag. 21 (toegelicht in het vervolg) waarmee je alle kanten op kunt. Zoveel variabelen dat je er iedere keuze mee kan rechtvaardigen. Achteraf en in de toekomst. Dit is een carte blanche voor het bestuur.

Het begint al bij de startvraag: Is er sprake van een Provinciaal belang? Is het maken van winst een provinciaal belang? Wij missen in ieder geval de nadere criteria voor dit “belang”.

Is het dan beter om te kijken naar wat de provincie in de praktijk doet? Is de provincie Limburg bijvoorbeeld actief voor maatschappelijke opgaven? Volgens het overzicht op pag. 22 “Actief of pro-actief” maar heel beperkt: alleen bij VDL, Ooijen Wanssum en provinciale wegen.

Wij missen (afgezien van stukjes natuur bij Ooijen Wanssum): natuur, water, de energie- en de landbouwtransitie. Want is natuur dan geen maatschappelijke opgave? Schoon water, en natuurrijke waterlopen ook niet? En de energietransitie? Waarom de handen op de rug gebonden, en geen actief of pro-actief grondbeleid op die onderwerpen? Wat is de visie van GS daarop. Dus op grondbeleid bij natuur, water en de energietransitie? Graag in ieder geval duidelijkheid daarover in het uiteindelijke Statenvoorstel?

Terugkomend op het visie deel: moet je niet een subsidie instellen op waarde toevoeging aan de grond? De landbouwtransitie wordt immers wel genoemd als maatschappelijke opgave. Door koolstofvastlegging, meer bodemleven – hoe dat kan, daarover wordt steeds meer bekend (o.a. vanuit Louis Bolk Stichting). Of op een andere manier: de twee jaar grondverrijking die nodig is als transitieperiode naar biologisch telen te financieren. Dat zou je kunnen betalen uit de winsten die je maakt in je grondexploitatie. Of door een heffing op gronddegradatie. Graag een reactie van de gedeputeerde.

Dank u wel.