Bijdrage: Toekomst voor erfgoed

De Partij voor de Dieren is van mening dat er veel goede punten in het voorstel zijn te vinden en ziet dat er terecht een accent ligt op het efficiënt ontsluiten van erfgoed zodat op een bewuste manier een groter publiek nog meer direct kennis kan maken met het vele goede dat de Limburgse taal en cultuur hebben te bieden. Toch wensen wij ook graag enige kanttekeningen te plaatsen.

In het voorstel wordt veel aandacht besteed aan het digitaliseren van erfgoed. Er wordt gesproken over het digitaal aanbieden van collecties en het ontsluiten van allerlei stukken die door gedigitaliseerd te worden. De Partij voor de Dieren ziet hier zeker het belang van in, maar vraagt ook om meer aandacht voor het erfgoed dat juist niet gedigitaliseerd kan worden: het groene erfgoed. In het voorstel wordt kort melding gemaakt van het feit dat “monumenten, archeologie, en disciplines als historische geografie en topologie onderdeel uit van het erfgoed”, maar desondanks wordt er weinig aandacht besteed aan deze bredere visie op erfgoed.

Voorts wijst de Partij voor de Dieren op een spanning die aanwezig is in het voorstel tussen het aan de ene kant willen afbouwen van subsidies, maar aan de andere kant het willen aantrekken van een meer divers en groter publiek. Er wordt in het voorstel een “een herschikking voorgesteld van subsidiemiddelen door middel van een gedeeltelijke afbouw van bestaande subsidies” (p.27). Hierbij gaat het onder meer het beëindigen van de financiering van het Centre Céramique. Tegelijkertijd wordt aan het begin van het voorstel opgemerkt dat een veelgehoorde klacht is dat het erfgoed ontoegankelijk is en zelfs elitair. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de vele Limburgse erfgoedinstanties die allemaal belangrijk werk verrichten meer kunnen doen om de kwaliteit van ons dynamische erfgoed te beheren en toegankelijk te houden?

De Partij voor de Dieren merkt ook op dat er in het voorstel wordt gesproken over het zoeken van aansluiting “met andere sectoren, zoals toerisme en ook de VVV’s dienen te worden ingeschakeld om ons erfgoed nog beter te vermarkten”. De Partij voor de Dieren wijst op de risico’s die gepaard gaan met het vermarkten van het erfgoed. Het erfgoed heeft een intrinsieke waarde die wij als volksvertegenwoordigers dienen te beschermen; het alsmaar commerciëler willen aanbieden van het erfgoed kan op de lange termijn leiden tot een vermindering van deze intrinsieke waarde. Volgens de Partij voor de Dieren moet dan ook goed nagedacht worden over hoe erfgoed voor een breder publiek toegankelijk kan worden gemaakt, zodat het Limburgse erfgoed zijn authentieke karakter behoudt en niet verloren gaat aan de grillen van de markt.

Door méér aandacht te besteden aan bovenstaande punten, zou het erfgoedbeleid van de provincie niet alleen toegankelijker worden voor een groter publiek nu, maar zou het erfgoedbeleid ook veel duurzamer worden en daarom toegankelijk zijn voor de Limburgers van de toekomst.