Bijdrage staten­ver­ga­dering 03-11

Voorzitter,

De PvdD dient vandaag 5 moties in, daarom zal ik me deze keer in mijn eerste termijn beperken tot de
toelichting daarvan.

Vergeefs hebben we dit jaar gezocht naar het woord “dierenwelzijn” in de begroting. Bij het woord
“dieren” waren er wel treffers, maar dan alleen in het woord “subsidieren” (OK, je spreekt dat iets anders
uit) – maar ook daar geen relatie met levende dieren, wel met grondzaken, kredietverlening en Public
Private Partnership. Een gemiste kans, want het lijkt erop dat we voor “dierenwelzijn” het geheugen van
de coalitie even moeten opfrissen. Want in het coalitie-akkoord (wat overigens nauwelijks te downloaden
is van de provinciesite, maar kennelijk heeft daar nog niemand over geklaagd) komt het woord wel voor.
Ik zal u de passage letterlijk voorlezen: “De Provincie gaat dierenwelzijn en verduurzaming stimuleren
door innovatie te ondersteunen bij agrarische bedrijven die doelgericht bezig zijn met
productiebeheersing en het verbinden van hun activiteiten met natuur en landschap” (pag. 47).
Dan verwacht je dat de woord bij de daad gevoegd wordt, en daar bij het openstellen van relevante
subsidieregelingen naar gehandeld wordt, zoals het POP-3 (Europees geld, met medefinanciering door
de provincie). Dat is echter niet het geval. In de openstelling POP-3 voor 2017, van juli jl., was er geen
subsidie voor het thema dierenwelzijn/diergezondheid.

Maar goed, vergissen is menselijk, en vergeten kennelijk ook, en daarom willen wij de coalitie graag een
handje helpen. We dienen een motie in om deze vergissing te herstellen. En in de komende openstelling
POP-3 voor 2018 wel innovaties, die dierenwelzijn en gezondheid verbeteren, subsidiabel te stellen. (we
vragen in ieder geval om dierenwelzijn niet uit te sluiten, het gaat niet om meer geld uitgeven maar om
bestaande subsidies ook aan dierenwelzijn en gezondheid te gunnen, zoals overigens eerder ook het
geval was)

Voorzitter, we zijn vandaag in een milde bui. Want we willen het college behoeden voor nog een misstap.
Een misstap waarvoor het college zich bij de rechter zal moeten verantwoorden. En dan gaat het om het
respecteren van het rechterlijk vonnis over luchtkwaliteit van 7 september jl. Waarbij de rechter uitsprak
dat er met onmiddellijke ingang in het hele land strikt de hand moet worden gehouden aan de
grenswaarden voor luchtkwaliteit – die inmiddels voor fijn stof al 6,5 jaar worden overschreden. En in
Limburg op 24 locaties, waarmee onze provincie koploper is.

De motie vraagt niets meer of minder dan het respecteren van die uitspraak. Als signaal, duidelijk naar
alle Limburgers dat het de provincie menens is met het beschermen van longpatienten en alle anderen
die korter leven door slechte luchtkwaliteit. En ook als signaal naar gemeentes, die dan weten waar ze
wat de provincie betreft aan toe zijn.

In de vorige Staten hebben we hierover al een motie ingediend (en aangehouden), en inmiddels is het
onderwerp ook in de commissie besproken. We dienen nu alsnog, in geactualiseerde, en enigszins
gewijzigde vorm, deze motie in en geven uw college de kans om niet te boek te staan als een overheid
die de uitspraak van een rechter naast zich neerlegt.

Ik kom terug op dierenwelzijn. En concrete stappen die je wel kan zetten. Voor mens en dier. We zijn de
laatste weken opgeschrikt door berichten over het verdrinken van dieren (wilde zwijnen, maar ook herten
en kleinere dieren) in de Zuid-Willemsvaart bij Weert. Ook was er een menselijk slachtoffer te betreuren.
Andere mensen hadden meer “geluk” en konden door omstanders uit het water worden gehaald.
Oorzaak: de steile damwanden bij het kanaal. Waardoor je er, als wild zwijn of mens, prima in kan vallen,
maar niet op eigen kracht uit kan komen. Dat er nu zoveel slachtoffers bij de dieren vallen komt door de
ligging van het kanaal (en de weg) die het natuurgebied Kempen Broek ter plekke in tweeën deelt. Dat er
nu onder de dieren vrijwel dagelijks slachtoffers vallen heeft te maken met de najaarstrek.
Natuurorganisaties hebben inmiddels gevraagd om een ecoduct. Anderen zoeken de oplossing in het
minder steil maken van de oevers op bepaalde plekken, bij. Via FUPS (Fauna Uittreed Plaatsen – ja zo
heten die dingen echt). Wat de beste oplossing is, en wie daarvoor financieel aan de lat staat, is niet zo
een twee drie te zeggen. Wij willen, als concrete actie, dat de provincie het initiatief neemt om een
oplossing te vinden, en dienen daarvoor een motie in.

Dan weer terug naar de mensen Voorzitter, kwetsbare mensen in ons Limburg.
De afgelopen weken stonden de media bol van de berichtgeving over het vrouwonvriendelijke
promotiefilmpje van Limburg. Diverse hoogleraren van onze eigen Maastrichtse universiteit trokken aan
de bel en ook de vrouwelijke politici in dit huis hebben hier stevig tegen geageerd. Terecht is het filmpje
inmiddels van internet gehaald. We willen immers dat alle Limburgers volwaardig meedoen en meetellen
in Limburg.

Op 11 oktober was het Gouvernement in mooie regenboogkleuren gehuld, ter ere van Coming Out Day.
Eigenlijk zou zo’n dag overbodig moeten zijn. Volgens de laatste cijfers is 6-7% van de Limburgers
Homo, Lesbienne, Biseksueel of Transgender. 1.7% van de mensen hebben een intersekseconditie Voor
deze mensen is het niet vanzelfsprekend dat ze zichzelf kunnen zijn in de samenleving en is
geaccepteerd worden soms een grote strijd.

Alhoewel er veel verantwoordelijkheden op het sociale domein liggen bij de gemeenten kan de provincie
een grote rol spelen in de sociale acceptatie en veiligheid van de LHBTI’s. Heerlen, Maastricht,
Roermond, Venlo en Weert zijn al regenboogstad. Er ontbreken natuurlijk nog een aantal Limburgse
steden maar vooral ook op het platteland ervaren LHBTI’s een gevoel van er niet bij horen, vaak met
verhuizing tot gevolg. Ook in zorg en onderwijs lopen de LHBTI’s tegen discriminatie en pesterijen aan
van collega’s, patiënten en leerlingen. De PvdD vindt dat iedere Limburger mee moet tellen en dient
daarom vandaag de Regenboogmotie in.

Tot slot Voorzitter een motie die gaat over dieren, mensen en het hele ecosysteem in Limburg. In juni
2017 sloten zich 50,000 mensen aan in een menselijke ketting, met steun van de Provincie Limburg, om
de gammele kerncentrale in Tihange te sluiten. Helaas heeft dit nog niet tot het gewenste resultaat geleid
en het burgercomité Stop Tihange Nederland is samen met WISE een crowdfundingactie gestart om 2
jaar lang middels een campaigner de strijd voort te zetten. Inmiddels is door burgers en 2 gemeenten
(Onderbanken en Meerssen) 60% van het benodigde geld ingezameld. Wij roepen het college op om binnen
2 weken met Stop Tihange Nederland en WISE in gesprek te gaan hoe de provincie hen kan steunen, en om
de andere gemeenten in het jodiumdistributie gebied te bewegen hetzelfde te doen.

Voorzitter, ik reken op steun om de veiligheid, gezondheid en welzijn van alle inwoners van Limburg,
mens en dier te vergroten middels onze moties.