Bijdrage Partij voor de Dieren over aanvalsplan 'Asbest en Energie'

Voorzitter,

We hebben het in de commissie al aangegeven, en helaas is er met het gewijzigde plan niets wezenlijks veranderd: dit plan is een kilo asbest, en een paar grammetjes energie.

Soms lijkt, in de visie van GS, asbest opruimen zelfs wel synoniem met duurzaamheid – daar kom ik nog op terug.

Je zou verwachten dat de provincie er na de Klimaatconferentie in Parijs, en na de Urgenda uitspraak er vol in zou gaan om de energietransitie een succes te maken. Een tandje meer was wel het minste geweest, maar het tegendeel is het geval. Ten opzichte van de – toch al niet bijster ambitieuze – plannenmakerij van het POL lopen we eerder achter dan voor.

Bij windenergie heeft de provincie niet de regierol op zich genomen die in het vooruitzicht was gesteld. Pas na aandringen van onze fractie kwam er in het gewijzigde plan een vage passage over wat er nu ligt aan plannen van gemeentes. Maar naar nu blijkt is daarvan nog geen een in procedure genomen. Gezien de doorlooptijden die je hebt met dit soort procedures kun je nu al vaststellen dat je de in provinciaal verband afgesproken doelstelling in 2020 niet gaat halen.

Voor zonne-energie is er alleen de duurzaamheidslening, maar daar vallen nu volgens het gewijzigde plan ook asbest maatregelen onder. Asbest opruimen is belangrijk, zeker, maar het is niet hetzelfde als duurzaamheid. En het is in de nu weer doorgezette regeling “Asbest en zonnepanelen” niet anders dan een verkapte steunverlening aan de veehouderij.

Voor zonneparken is er geen beleid.

Voor benutting van restwarmte wordt, net als in het POL van dik een jaar geleden, alleen een inventarisatie van de mogelijkheden in het vooruitzicht gesteld. Er staat niets over concrete business cases die ontwikkeld gaan worden. We zijn dus niets verder, en er is geen uitspraak dat de provincie bereid is in dergelijke business cases te investeren. Zelfs niet met de energiemiljoenen die we van Essent hebben geerfd.

Nee, liever investeren we in bodemloze putten als Maastricht Aachen Airport. Of het LIOF, waarop miljoenenverliezen zijn geleden. Dat is een politieke keuze, maar niet een voor publieke belangen als duurzaamheid, alleen voor bedrijfsbelangen en die keuze is niet de onze.

Over de voortgang van het POL beleid zegt de gedeputeerde nu toe dat we daar jaarlijks van op de hoogte worden gesteld. Gelukkig maar, maar rapporteren is niet genoeg. We missen de werkelijke wil om van de energietransitie iets te maken.